فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 280
چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش ، به هر شکسته که پيوست تازه شد جانش کجاست همنفسي تا به شرح عرضه دهم ، که دل چه مي کشد از روزگار هجرانش زمانه از ورق گل مثال روي تو بست ، ولي ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش تو خفته اي و نشد عشق را کرانه پديد ، تبارک الله از اين ره که نيست پايانش جمال کعبه مگر عذر ره روان خواهد ، که جان زنده دلان سوخت در بيابانش بدين شکسته بيت الحزن که مي آرد ، نشان يوسف دل از چه زنخدانش
بگيرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم
،
که سوخت حافظ بي دل ز مکر و دستانش
تعبیر:
مأیوس و ناامید نباش. روزگار هجران سپری خواهد شد. صبر و تحمل باعث می شود سد مشکلات را بهتر از پیش روی خود برداری. مراقب مکر و حیله ی دشمنان باش.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 95
مدامم مست مي دارد نسيم جعد گيسويت ، خرابم مي کند هر دم فريب چشم جادويت پس از چندين شکيبايي شبي يا رب توان ديدن ، که شمع ديده افروزيم در محراب ابرويت سواد لوح بينش را عزيز از بهر آن دارم ، که جان را نسخه اي باشد ز لوح خال هندويت تو گر خواهي که جاويدان جهان يک سر بيارايي ، صبا را گو که بردارد زماني برقع از رويت و گر رسم فنا خواهي که از عالم براندازي ، برافشان تا فروريزد هزاران جان ز هر مويت من و باد صبا مسکين دو سرگردان بي حاصل ، من از افسون چشمت مست و او از بوي گيسويت
زهي همت که حافظ راست از دنيي و از عقبي
،
نيايد هيچ در چشمش بجز خاک سر کويت
تعبیر:
اراده ات بسیار قوی است و با آن می توانی دنیا را زیر و رو کنی. همه چیز را زیبا می بینی و از این دید خود راضی هم هستی. زیبایی ها آنقدر تو را مست کرده که به خزان فکر نمی کنی. گاهی خود را مثل باد سبک می دانی و دلت می خواهد همراه آن سرگردان باشی ولی این خیالات برایت ثمری ندارد پس اراده ی قوی خویش را به کار برده، دنیا و آخرت خود را بساز.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 298
مقام امن و مي بي غش و رفيق شفيق ، گرت مدام ميسر شود زهي توفيق جهان و کار جهان جمله هيچ بر هيچ است ، هزار بار من اين نکته کرده ام تحقيق دريغ و درد که تا اين زمان ندانستم ، که کيمياي سعادت رفيق بود رفيق به مومني رو و فرصت شمر غنيمت وقت ، که در کمينگه عمرند قاطعان طريق بيا که توبه ز لعل نگار و خنده جام ، حکايتيست که عقلش نمي کند تصديق اگر چه موي ميانت به چون مني نرسد ، خوش است خاطرم از فکر اين خيال دقيق حلاوتي که تو را در چه زنخدان است ، به کنه آن نرسد صد هزار فکر عميق اگر به رنگ عقيقي شد اشک من چه عجب ، که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقيق
به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
،
ببين که تا به چه حدم همي کند تحميق
تعبیر:
دوست یکرنگ و صدیق، بهترین نعمت دنیا است. دوستان خوب دیر به دست می آیند و زود از دست خواهند رفت، بنابراین مراقب باش تا با غرور و خودپسندی، دوستان را از خود نرنجانی زیرا در زندگی به وجود آنها نیاز خواهی داشت.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 136
دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد ، تکيه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد آن چه سعي است من اندر طلبت بنمايم ، اين قدر هست که تغيير قضا نتوان کرد دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست ، به فسوسي که کند خصم رها نتوان کرد عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت ، نسبت دوست به هر بي سر و پا نتوان کرد سروبالاي من آن گه که درآيد به سماع ، چه محل جامه جان را که قبا نتوان کرد نظر پاک تواند رخ جانان ديدن ، که در آيينه نظر جز به صفا نتوان کرد مشکل عشق نه در حوصله دانش ماست ، حل اين نکته بدين فکر خطا نتوان کرد غيرتم کشت که محبوب جهاني ليکن ، روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد من چه گويم که تو را نازکي طبع لطيف ، تا به حديست که آهسته دعا نتوان کرد
بجز ابروي تو محراب دل حافظ نيست
،
طاعت غير تو در مذهب ما نتوان کرد
تعبیر:
غرور و تکبر را رها کن و آگاهانه به سعی و تلاش بپرداز. چنانچه کار بر وفق مراد تو پیش نرفت نگران نباش. پذیرفتن واقعیت های زندگی، رنج و غم انسان را کاهش می دهد و حس زیاده طلبی انسان را دچار عذاب و ناراحتی می کند.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 16
خمي که ابروي شوخ تو در کمان انداخت ، به قصد جان من زار ناتوان انداخت نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود ، زمانه طرح محبت نه اين زمان انداخت به يک کرشمه که نرگس به خودفروشي کرد ، فريب چشم تو صد فتنه در جهان انداخت شراب خورده و خوي کرده مي روي به چمن ، که آب روي تو آتش در ارغوان انداخت به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم ، چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت بنفشه طره مفتول خود گره مي زد ، صبا حکايت زلف تو در ميان انداخت ز شرم آن که به روي تو نسبتش کردم ، سمن به دست صبا خاک در دهان انداخت من از ورع مي و مطرب نديدمي زين پيش ، هواي مغبچگانم در اين و آن انداخت کنون به آب مي لعل خرقه مي شويم ، نصيبه ازل از خود نمي توان انداخت مگر گشايش حافظ در اين خرابي بود ، که بخشش ازلش در مي مغان انداخت
جهان به کام من اکنون شود که دور زمان
،
مرا به بندگي خواجه جهان انداخت
تعبیر:
از روزگار و سرنوشت خود شکایت می کنی اما غم نخور. روزگار همیشه به یک منوال نمی چرخد.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 448
اي که در کوي خرابات مقامي داري ، جم وقت خودي ار دست به جامي داري اي که با زلف و رخ يار گذاري شب و روز ، فرصتت باد که خوش صبحي و شامي داري اي صبا سوختگان بر سر ره منتظرند ، گر از آن يار سفرکرده پيامي داري خال سرسبز تو خوش دانه عيشيست ولي ، بر کنار چمنش وه که چه دامي داري بوي جان از لب خندان قدح مي شنوم ، بشنو اي خواجه اگر زان که مشامي داري چون به هنگام وفا هيچ ثباتيت نبود ، مي کنم شکر که بر جور دوامي داري نام نيک ار طلبد از تو غريبي چه شود ، تويي امروز در اين شهر که نامي داري
بس دعاي سحرت مونس جان خواهد بود
،
تو که چون حافظ شبخيز غلامي داري
تعبیر:
مشکلاتی بر سر راه تو است که اگر اراده ای راسخ و قوی داشته باشی به زودی از بین می رود. تردید را از خود دور کن و عاقلانه فکر کن. خودخواهی را رها کن تا بتوانی به مقصود و محبوب خود برسی. به کسانی که به تو نیاز دارند کمک کن.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 256
نصيحتي کنمت بشنو و بهانه مگير ، هر آن چه ناصح مشفق بگويدت بپذير ز وصل روي جوانان تمتعي بردار ، که در کمينگه عمر است مکر عالم پير نعيم هر دو جهان پيش عاشقان بجوي ، که اين متاع قليل است و آن عطاي کثير معاشري خوش و رودي بساز مي خواهم ، که درد خويش بگويم به ناله بم و زير بر آن سرم که ننوشم مي و گنه نکنم ، اگر موافق تدبير من شود تقدير چو قسمت ازلي بي حضور ما کردند ، گر اندکي نه به وفق رضاست خرده مگير چو لاله در قدحم ريز ساقيا مي و مشک ، که نقش خال نگارم نمي رود ز ضمير بيار ساغر در خوشاب اي ساقي ، حسود گو کرم آصفي ببين و بمير به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار ، ولي کرشمه ساقي نمي کند تقصير مي دوساله و محبوب چارده ساله ، همين بس است مرا صحبت صغير و کبير دل رميده ما را که پيش مي گيرد ، خبر دهيد به مجنون خسته از زنجير
حديث توبه در اين بزمگه مگو حافظ
،
که ساقيان کمان ابرويت زنند به تير
تعبیر:
به آنچه داری قناعت کن. زندگی را با خوش بینی سپری کن و از لحظه لحظه ی آن استفاده کن. غم و اندوه خوردن برای چیز های بی فایده و بی اساس، کاری ابلهانه است. واقع بین باش و به دنبال خیالات بیهوده، خود را دچار رنج و عذاب نکن.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 170
زاهد خلوت نشين دوش به ميخانه شد ، از سر پيمان برفت با سر پيمانه شد صوفي مجلس که دي جام و قدح مي شکست ، باز به يک جرعه مي عاقل و فرزانه شد شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب ، باز به پيرانه سر عاشق و ديوانه شد مغبچه اي مي گذشت راه زن دين و دل ، در پي آن آشنا از همه بيگانه شد آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت ، چهره خندان شمع آفت پروانه شد گريه شام و سحر شکر که ضايع نگشت ، قطره باران ما گوهر يک دانه شد نرگس ساقي بخواند آيت افسونگري ، حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد
منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
،
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد
تعبیر:
دعاهای تو مستجاب می شود. به آرزوهایت می رسی و به هدف و مقصود خود دست می یابی. عزیزی را که سال ها از تو دور بوده، دوباره خواهی دید. کارها بر وفق مراد تو می شود.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 217
مسلمانان مرا وقتي دلي بود ، که با وي گفتمي گر مشکلي بود به گردابي چو مي افتادم از غم ، به تدبيرش اميد ساحلي بود دلي همدرد و ياري مصلحت بين ، که استظهار هر اهل دلي بود ز من ضايع شد اندر کوي جانان ، چه دامنگير يا رب منزلي بود هنر بي عيب حرمان نيست ليکن ، ز من محرومتر کي سائلي بود بر اين جان پريشان رحمت آريد ، که وقتي کارداني کاملي بود مرا تا عشق تعليم سخن کرد ، حديثم نکته هر محفلي بود
مگو ديگر که حافظ نکته دان است
،
که ما ديديم و محکم جاهلي بود
تعبیر:
تنهایی و غم و اندوه را می توانی به شادی تبدیل کنی. با همنشینی با دوستان خوب می توانی راه تازه ای پیش پای خود قرار دهی. عشق و محبت را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 30
زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست ، راه هزار چاره گر از چار سو ببست تا عاشقان به بوي نسيمش دهند جان ، بگشود نافه اي و در آرزو ببست شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو ، ابرو نمود و جلوه گري کرد و رو ببست ساقي به چند رنگ مي اندر پياله ريخت ، اين نقش ها نگر که چه خوش در کدو ببست يا رب چه غمزه کرد صراحي که خون خم ، با نعره هاي قلقلش اندر گلو ببست مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع ، بر اهل وجد و حال در هاي و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزيد و وصل خواست
،
احرام طوف کعبه دل بي وضو ببست
تعبیر:
نسنجیده و بدون اندیشه دست به هیچ کاری نزن زیرا به بن بست خواهی رسید. فریب دوستان ظاهری را خورده ای اما مطمئن باش که با لطف خداوند راه چاره ای برایت باز خواهد شد.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 482
اي دل به کوي عشق گذاري نمي کني ، اسباب جمع داري و کاري نمي کني چوگان حکم در کف و گويي نمي زني ، باز ظفر به دست و شکاري نمي کني اين خون که موج مي زند اندر جگر تو را ، در کار رنگ و بوي نگاري نمي کني مشکين از آن نشد دم خلقت که چون صبا ، بر خاک کوي دوست گذاري نمي کني ترسم کز اين چمن نبري آستين گل ، کز گلشنش تحمل خاري نمي کني در آستين جان تو صد نافه مدرج است ، وان را فداي طره ياري نمي کني ساغر لطيف و دلکش و مي افکني به خاک ، و انديشه از بلاي خماري نمي کني
حافظ برو که بندگي پادشاه وقت
،
گر جمله مي کنند تو باري نمي کني
تعبیر:
چرا مردد و دو دل هستی؟ کاری را که نیت کرده ای انجام بده تا موفق شوی. از مصائب و مشکلات، نگران و هراسان نشو. هیچ کاری بدون سعی و تلاش و بدون تحمل رنج و سختی به نتیجه نمی رسد. پس دل به دریا بزن و شروع به کار کن.
فال حافظ روزانه دوشنبه 8 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 445
تو را که هر چه مراد است در جهان داري ، چه غم ز حال ضعيفان ناتوان داري بخواه جان و دل از بنده و روان بستان ، که حکم بر سر آزادگان روان داري ميان نداري و دارم عجب که هر ساعت ، ميان مجمع خوبان کني ميانداري بياض روي تو را نيست نقش درخور از آنک ، سوادي از خط مشکين بر ارغوان داري بنوش مي که سبکروحي و لطيف مدام ، علي الخصوص در آن دم که سر گران داري مکن عتاب از اين بيش و جور بر دل ما ، مکن هر آن چه تواني که جاي آن داري به اختيارت اگر صد هزار تير جفاست ، به قصد جان من خسته در کمان داري بکش جفاي رقيبان مدام و جور حسود ، که سهل باشد اگر يار مهربان داري به وصل دوست گرت دست مي دهد يک دم ، برو که هر چه مراد است در جهان داري
چو گل به دامن از اين باغ مي بري حافظ
،
چه غم ز ناله و فرياد باغبان داري
تعبیر:
از لحظات عمر کمال استفاده را ببر. مراقب باش تا با اعمال و رفتارت دیگران را از خود نرنجانی. در مقابل رنج و مشکلات، استقامت کن. ناله و شکایت از دوران فایده ای ندارد. خودخواهی را رها کن تا بدانی که دیگران هم تو را دوست دارند.
